ظرفیت سوزی‌ ۱۲ ساله

عجیب است که انگار هیچ شکستی نمی‌تواند درس عبرتی برای آینده ما باشد درحالی‌که هر چند وقت یکبار گذارمان به محدوده‌ موزه عبرت می‌افتد و نگاهی هم به تابلوی آن می‌اندازیم و شاید سری هم تکان می‌دهیم

 ظرفیت سوزی‌ ۱۲ ساله


عجیب است که انگار هیچ شکستی نمی‌تواند درس عبرتی برای آینده ما باشد درحالی‌که هر چند وقت یکبار گذارمان به محدوده‌ موزه عبرت می‌افتد و نگاهی هم به تابلوی آن می‌اندازیم و شاید سری هم تکان می‌دهیم و در درون با خود نجوا می‌کنیم تا حواسمان جمع گذر زمان باشد. روزی که در سال ۱۳۸۸ کشور امیرنشین دو میلیون نفری در قطر توانست فیفا را مجاب تا در سال ۲۰۲۲ میهمان‌دار جام جهانی فوتبال باشد و همه جهانیان را متعجب کند که آیا در چنین جزیره کوچکی می‌توان یک اتفاق بزرگ ورزشی را جای داد و آیا امیرنشینی که درگیر مسائل سیاسی با همسایه خود یعنی عربستان سعودی است قادر بوده به‌تنهایی این بار سنگین و پرهزینه را بردارد که این اتفاق به‌خوبی و حتی بهتر از تمام دوران‌های برگزار مسابقات فوتبال جهانی افتاد تا این کشور به‌ظاهر کوچک کاری بزرگ انجام داده و بیش از دویست میلیارد دلار صرف انجام چنین تعهدی کند و ظرف مدتی کمتر از یکماه پذیرای سیل جمعیت با سلایق مختلف از سراسر جهان باشد و امکانات لازم را ازنظر ترددهای هوایی و دریایی، اقامت در بهترین امکانات هتلینگ و تأمین اغذیه مناسب هر نژاد، دارو و درمان و بهداشت به بهترین نحو فراهم نماید. بدون اینکه چشم‌به‌راه مساعدت و یاری همسایگان خود باشد. از سال قبل که فراگیری ویروس کرونا فروکش کرد و مسجل شد این مسابقات در ماه‌های نوامبر و دسامبر ۲۰۲۲ در کشور 12 هزار کیلومترمربعی قطر برگزار می‌شود دنیای اقتصاد به تکافو افتاد تا پس از پایان رکود حاصل از کووید ۱۹ بتواند رقمی از خسارات وارده را جبران نماید. بسیاری از کشورهای حوزه خلیج‌فارس سعی نمودند با جذب گردشگران جام جهانی ضمن کسب سودهای هنگفت هرچه بیشتر با اندوخته‌ها و توانایی‌های توریسم خود را به جهانیان معرفی کنند و حتی بعضی از دولت‌ها برای این رویداد ورزشی، سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت انجام دهند. تارنمای را امارات در سرمقاله‌ای اعلام کرده بود کشورهای منطقه تلاش دارند با استفاده از فرصت برگزاری جام جهانی فوتبال در قطر در سال ۲۰۲۲ زیان ناشی از شیوع ویروس کرونا را جبران کنند و کشورهای شورای همکاری خلیج‌فارس خود را برای استفاده اقتصادی از این رویداد جهانی برجسته در منطقه خلیج‌فارس از طریق گردشگری و استقبال از تماشاگران این رویداد ورزشی آماده کرده بودند که نمونه بارز آن، امیرنشین عمان بود زیرا این کشور دارای مناطق گردشگری، طبیعت، کوه، آبشار و بیابان‌های جذاب است و تلاش کرد خود را به مقصد تماشاگران فوتبال تبدیل کند که از سراسر جهان به تماشای مسابقات جام جهانی می‌آمدند میزان سرمایه‌گذاری خارجی برای جذب و توسعه توریسم در عمان رقمی معادل 7/7 میلیارد دلار بود، چنانکه امارات متحده عربی هم برای توسعه این صنعت در عمان تلاش و سرمایه‌گذاری بالایی در نظر گرفت. این در حالیست که در دوره پیشین رقابت‌های جام جهانی که در سال ۲۰۱۸ در روسیه برگزار شد تنها 2 میلیون گردشگر از کشورهای مختلف جهان به آن وارد و میلیاردهای سود را نصیب آن کردند اما این اتفاق طی ۱۲ سال یعنی یک فرصت عالی و مناسب برای همسایگانی چون ایران، در قطر به نحو شایسته‌ای افتاد تا به بهتری نحو ممکن برگزار شود. آن‌ها هشت ورزشگاه مجهز در سرزمین کوچک خودی ساختند درحالی‌که تعداد کل استادیوم‌های موجود در کشور وسیع قطر به این منظور ۱۲ محل بود. نگاهی به تجربه‌های برگزاری این رویداد در گذشته حاکی از آن است که نه‌تنها می‌تواند وجه بین‌المللی میزبان را همراه با درآمدی قابل‌توجه بالا ببرد و سرمایه‌گذاران خارجی را ترغیب به مشارکت در طرح‌ها نماید بلکه منطقه و حتی کشورهای همسایه را هم ساپورت خواهد کرد تا از منافع مادی و معنوی آن بهره‌مند شود؛ اما در ایران تنها از چند سال قبل جلسات و مباحثی پیرامون بهره‌وری از این فرصت استثنایی وجود داشت و بر جایگاه مناسب و تنوع آب و هوایی و موقعیت مطلوب جزیره کیش تکیه می‌شد که تنها ۲۰۰ کیلومتر با دوحه قطر فاصله داشت و پرواز هوایی از آن کمتر از یکساعت طول می‌کشید اما همه این مباحث از حد خارج نشد تا پس از فارغ شدن دولت از چالش کرونا و رکود شکننده‌ای که طی دو سال در اقصی نقاط کشور و بخصوص جزیره کیش ایجاد شده بود به فکر احیای آن برآیند و این در حالی بود که می‌توانست توریست جوان و مشتاق ورزش را نیز با تبلیغ امکانات ورزشی و تفریحی این جزیره و استفاده از ظرفیت‌های اقامتی آن به این‌سو بکشاند اما زهی تأسف که اینگونه نشد تا ظرفیت سوزی‌های ۱۲ ساله عینیت یابند و سود بادآورده این فرصت کمیاب نصیب قطر و دیگر امیر نشینان پابه‌رکاب با استفاده از سرمایه‌گذاری‌های خارجی شود. به زودی جام جهانی فوتبال سوت پایان خود را به صدا می‌آورد و این تعجب را برای ایرانیان به‌جا گذاشته که نمی‌توان آن را سمبل شگفتی‌های فوتبال به‌حساب آورد زیرا درحالی‌که ایران نتوانست از سود این فرصت بهره‌مند شود شش گل پیاپی در اولین بازی خود از انگلیس می‌خورد اما در بازی دوم دو گل به دست‌پرورده بریتانیا می‌زند که فاصله زمانی این شگفتانه تنها ۷۲ ساعت است.
ادامه دارد

ارسال نظر